Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 16. Yüzyıl , Tip :Ahşap Üstü Yağlı Boya , Boyutlar : 69.5 x 73.7 cm , Sergi Yeri : Collection of the Earl of Pembroke
Bu küçük tablo bir çok sanatçının çalışmalarına ilham veren ve 1470′lerde Floransa’da Andrea del Verrocchio’nun atölyesinde yapılan tipik bir çalışmadır. Zaman zaman Verrocchio’nun atölyesinde çalışmalar yapan Perugino’ya atfedilmiştir. Tabloda bulunan köpek ve balık bölümlerinin Leonardo tarafından resmedildiğini düşünülür.
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1473 , Tip : Ahşap Üstü Zamklı Boya , Boyutlar : 83.6 x 66 cm , Sergi Yeri : National Gallery
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1505 , Boyutlar : 54.2 x 63.7 cm , Sergi Yeri : Musée du Louvre, Paris
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1498–99 , Sergi Yeri : Castello Sforzesco, Milan
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1490-1496, Tip : Ahşap Üstü Yağlı Boya , Boyutlar : 62 cm × 44 cm (24 in × 17 in) , Sergi Yeri : Musée du Louvre, Paris
Yaklaşık olarak 1485 yılında başlanıldığı sanılan eser Leonardo harici bir çok ressamın katkısıyla bugün ki haline gelmiştir. Portrenin Milanese katedrelinin orkestra şefiFranchino Gaffurio‘a ait olduğu düşünülmektedir. Bu sebeple portre ” Portrait of a Musician ” anılır. Leonardo portreyi tam olarak asla bitirmemiştir. Genel üç farklı kompozisyon üzerine kurulu portrenin yüz hatları ve müzisyenin elinde tuttuğu müzik notları tartışmasız olarak Leonardo tarafından yapılmış olup belirgin fırça darbeleri taşımakta. Eserin ileriye doğru bakan gözleri sanat tarihçileri tarafından hayran olunan özelliklerindendir. Ayrıca Leonardo çalışmalarında her zaman önem verilen ellerde kusursuz işlenmiştir. Saçlar , tunik ve şapka isimleri bilinmeyen ressamlar tarafından sonradan eklenmiştir. Ek olarak sol yandaki kompozisyonun farklı bir ressam tarafından yapıldığı düşünülmekte .
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1490, Tip : Tuval Üstü Yağlı Boya , Boyutlar : 42 cm × 33 cm (17 in × 13 in) , Sergi Yeri : Pinacoteca Ambrosiana, Milan
Sanatçı: Leonardo da Vinci, Yıl: 1490, Tip: Tuval Üstü Yağlı Boya, Boyutlar: 42 cm × 33 cm (17 in × 13 in), Sergi Yeri: Hermitage Museum, Saint Petersburg
Sanatçı: Leonardo da Vinci, Yıl: 1478, Tip: Yağlı Boya, Boyutlar: 49.5 cm × 33 cm (19.5 in × 13 in), Sergi Yeri: Hermitage Museum, Saint Petersburg
1475 – 1476 yılları arasında Leonardo da Vinci tarafından yapılmış yağlı boya portresidir. The Madonna of the Carnation, Madonna with vase , Madonna and Child with a Carnation veMadonna with child, isimleriyle bilinir. Orta çağda Meryem ve çocuğu çok sık kullanılan bir dini figürdü. Anne ve çocuğun odak noktası bir karanfildir. Leonardo duruma yeni bir bakış açısı kazandırmıştır. Resimde dikkat çekici unsur Meryem’in zamanın Avrupa modasını takip eden kıyafetler ve çok şık pahalı mücevherat kullanmasıdır. Elinde ise bir karanfil tutmaktadır , resim ismini buradan almıştır. Resmin unsurları olan çiçekler ,vazolar ve Meryemin saç sitili Verrocchio‘nun tarzını yansıtmasına rağmen renklerin kullanımı , fırça darbeleri perdeler ve peyzaj yapısı resmin Leonardo tarafından yapıldığını göstermekte. Genç dönemin de Leonardo , Verrocchio’nun tarzını örnek aldığı bilinmektedir. Chiaroscuro yöntemiyle resmin figürlerine görülmemiş bir estetiksel dramatiklik eklenmiştir.Ayrıca Pencereler yardımıyla resme derinlik kazandırılmıştır. Leonardo’nun Hollanda yapımı tablolardan esinlendiği düşünülen samimi eser zengin gölgeli oluşumuyla chiaroscuro sanatına da örnek teşkil etmektedir. Chiaroscuro : Karanlık ve aydınlığın beraber kullanıldığında oluşturduğu zıtlık için kullanılan bir terimdir. Terim Ressamlar ve sanat tarihçileri, vücut gibi üç boyutlu nesnelere hacim kazandırmak güçlü olmayan darbe etkileri için de kullanırlar. Bu resim Leonardo’nun Almanya’da sergilenen tek eseridir.Sanatçı: Leonardo da Vinci, Yıl: 1475-1476, Tip: Yağlı Boya, Boyutlar: 62 cm × 47.5 cm (24 in × 18.7 in), Sergi Yeri: alte Pinakothek, Munich
Sanatçı: Leonardo da Vinci, Yıl: 1474, Tip: Yağlı Boya, Boyutlar: 38.1 cm × 37 cm (15.0 in × 15 in), Sergi Yeri: National Gallery of Art, Washington, DC
St. Jerome ortacağ avrupasında çok sık resmedilmiştir. St. Jerome’nin Katolik avrupa için önemi incil tercümesi yapmasıdır. St. Jerome İbranice metinleri esas alarak incilin latince metnini hazırladı. St. Jerome’nın hazırladığı nüsha 7.yy.da, dünyanın her tarafına yayıldı ve ismi ”Vulgate” olarak anıldı. Bu tercümeyi Trente konsili, (1545-1563) 1546 da katolik kilisesinin resmi tercümesi yaptı.
St. Jerome’nin Suriye çöllerinde geçirdiği günleri tasvir eden esere Leonardo Da Vinci tahminen1480 yılında başlamıştır. St. Jerome sağ elinde açık renkli bir taş tutmakta, sol göğüsünde ise derin bir yara izibulunmaktadır. Bu St. Jerome kendine taşla vurarak günahlarına karşılık bir ceza , bir nevi günah çıkarma ayinidir.
Derin Yara izi gölgesiz halde daha rahat görülebilir.
St. Jerome dimdik gözlerle en sağ köşedeki haça bakmaktadır ek olarak kayalık üstünde diz çökmesi tanrıya olan teslimiyetini ifade eder. Eğimli duruşu azizin teslimiyetine farklı bir bakış getirmiştir.
Aziz, geometretik olarak bir dikdörtgenin içine hapsedilerek altın oran kullanılmıştır.
St Jerome, kendi sözleriyle, ile, dört yıl boyunca çölde “sadece akrep ve vahşi hayvanlar” ile yaşamıştır. Çölde geçirdiği günlerde pençesine diken batan bir aslanın pençesinden dikeni çıkarmış ve tedavisini yapmıştır. Ardından geçen günlerde aslan St Jerome’nin tek yoldaşı olmuştur.
Bu sebeple St. Joreme bir taş , aslan ve geleneksel kardinal giysileri ile anılır.
Aslan çizimi ise Leonardo’nun anatomik anlamda gelişmişliğini sergiler. Ayrıca keskin formlarla çizilmiş aslana kıvrak bir ” S ” şekli verilmiştir.
Leonardo resimlerinin karakteristik özelliği olan arka fon manzarası ile derinlik kazandırma tekniğinin tipik bir örneğidir. Azizin sağ omzunun yukarısına dağlarla çevrilmiş bir göl resmi yerleştirilmiştir. Tablonun diğer köşesinde kayalar arasından bir klise görülmektedir. Klise sembolü batı kliselerince St. Joreme’nin ” Doctor Of The Church ” ünvanına atıf yapmaktadır.
Eser bilinmeyen bir tarihte iki parçaya bölünmüş ve parçaları uzun yıllar ayrı ayrı yerlerde kalmıştır. 19. yüzyılda Napolyon Bonapart’ın amcası tarafından bir araya getirilmiştir. Parçalardan biri masaüstü örtüsü olarak diğeri ise bir ayakkabıcı tarafından kama olarak kullanılırken bulup birleştirilmiştir. Ardından IX Pope Pius‘in torunları tarafından satın alınmıştır.
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1480 , Tip : Ceviz Pano Üstü Yağlı Boya , Boyut : 103 cm × 75 cm (41 in × 30 in), Sergi Yeri : Vatican Museums, Rome Leonardo
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1495-1508 , Tip : Panel Üstü Yağlı Boya, Boyutlar : 189.5 cm × 120 cm (74.6 in × 47.25 in) , Sergi Yeri : National Gallery, London
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1483-1486 , Tip : Panel Üstü Yağlı Boya, Boyutlar : 199 cm × 122 cm (78.3 in × 48.0 in) , Sergi Yeri : Louvre, Paris
Florasadaki San Salvi Klisesi tarafından Andrea del Verrocchio atölyesine sipariş edilen eser 1472-1476 yılları arasında yapılmıştır. Eserde Andrea del Verrocchio atölyesinde bulunan bir çok ressamın katkısı vardır , bu ressamlardan biride Leonardo da Vincidir. Leonardo da Vinci Andrea del Verrocchio atölyesinde yapılan bir çok eserden esinlenmiştir.
The Baptism of Christ Hz. İsa’nın İncil’de geçen şekliyle vaftizini betimliyor. İncil’de anlatıldığı şekli ile : Hz. İsa Jordan nehrinin ortasından yükselir ve ve Hz. Yahya onu vaftiz eder. Vaftiz töreni sırasında gök kapıları açılır ve Tanrı elleriyle İsa’a bir güvercin gönderir. Vaftiz sürerken tanrı oğluna seslenir : ” Benim oğlum , benim sevgili ,oğlum seni kutsuyorum ”. Çalışma özetle incilin bu parafını temsil etmek amacıyla çizilmiştir.
Palmiye ağacı eski ahitte geçen ” sen palmiye kadar güçlüsün ” cümlesinede atıf yapmaktadır. Hristiyanlık aleminde ise Palmiye Ağacı şehitleri temsil eden kutsal bir emanet sayılır. Ortaçağdaki Hristiyan sembolleri ile yapılmış eserlerin bir çoğunda Hz. İsa Palmiye Ağacı ile beraber anılmıştır.
Diğer bir ağacın harnup familyasından ( Keçiboynuzu ) olduğu sanat tarihçileri tarafından kabul görmekte. Harnup familyasından olan ve Türkiyede bilinen ismiyle keçiboynuzu avrupada “St.Johns Bread” olarak bilinir. Kelime manasıyla ” Yahyanın Ekmeği ” anlamındadır.
Yahya peygamberin çölde geçirdiği günlerde tek besin kaynağının keçiboynuzu olduğuna inanılıyor. Harnup ağacı İsa Peygamberi vaftiz eden ” Vaftizci Yahya ” ya atıf yapmaktadır.
Hz.İsa’nın ve Hz.Yahya’nın beraber resmedildiği bir çok eserde bu iki ağacı beraber görmek mümkündür.
Hz. Yahya’nın kuşagında ise ” Ecce Agnus Dei ” yazmaktadır. Agnus Dei, kelime manasıyla tanrının kuzusu Hz. İsa’nın diğer insanların günahlarının bedelini ödediğine inanılması sebebi ile kazandığı lakaptır. Soldaki melekler ve kumaşların mermersi çizimleri Leonardo’a aittir.
İsa’nın bedeni üstünde değişimleri Leonardo yapmıştır. Leonardo’nun her resminde itina ile kullanarak resimlere derinlik kazandırdığı arka fon mazara çalışmasını esinlediği eserlerden biridir.
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1472-1475 , Tip : Ahşap Üstü Yağlı Boya, Boyutlar : 177 cm × 151 cm (70 in × 59 in) , Sergi Yeri : Uffizi, FlorenceLeonardo
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1501, Tip : Bez Üstü Yağlı Boya, Boyutlar : 50.2 cm × 36.4 cm (19.8 in ×14.3 in) , Sergi Yeri : Private collection, New York ( Kopya )
Sanatçı: Leonardo da Vinci , Yıl : 1510-1515, Tip : Ceviz Panel Üstü Yağlı Boya, Boyutlar : 177 cm × 115 cm (70 in × 45 in) , Sergi Yeri : Louvre, Paris
Son Yemek ya da daha sık kullanılan ismi ile Son Akşam Yemeği (İngilizce: The Last Supper ) Duke Ludovico Sforza ve onun düşesi Beatrice d’Este isteği üzerine Milano’da Leonardo da Vinci tarafından yapılmış bir fresktir. Mona Lisa dan sonra Leonardo’nun en ünlü eserlerinden biridir.
Yaygın olan Hırıstiyan inanışına göre Hz. İsa Pesah Günü olarak bilinen Romalı askerlerce tutuklanmasından önceki gece havarileri ile son akşam yemeğini paylaşmıştır. Son Akşam Yemeği , rönesans sanatçıları tarafından en sık işlenen dini motiftir. Havari Yuhannatarafından yazılan Yuhanna İncilinde Hz. İsa kendisi ardından gelecek olan Paraklit’le avunmalarını ister ve yarın yakalacağını söyler. Leonardo’nun eseri Hz. İsa’nın son akşam yemeğinde havarilere ”içinizden biri bana ihanet edecek” dediği anı anlatır. Leanordo’nun tamamlayabildiği ender resimlerden biridir.
Hz. İsa’nın manevi konumunu betimlemek için sanatsal perspektif kuralları kullanılarak orta çizgilerinin kesişim noktası Hz.isa’nın sağ gözünden geçirilmiştir. Ayrıca akşam yemeği olmasına rağmen arka fondan ışık hüzmesi alınarak Hz. İsa daha net betimlenmiş ve vurgulanmıştır.
İhanet eden havari Judas daha önce işlenmiş olan tüm son akşam yemeği betimlemelerinin aksine masanın önünde değil, havarilerle birlikte arkasında yer almıştır.
Eserin yapımında en ince ayrıntıya kadar dikkat edilmiş masa örtüsü ve tabaklar ve desenleri rönesans eserlerinde rastlanmayacak kadar detaylı resmedilmiştir. Masa üzerindeki yiyecekler ise enfes natürmort örnekleridir.
İncile göre Son Akşam Yemeği’inde Hz. İsa ve Havarileri şarap içiyorlar ve ekmek yiyorlardı, şarap içtikleri kase senelerce Kutsal Kase adı ile anılanacak. Ancak resimde kâse ve şaraplı ekmek görülmemesi Hıristiyan dünyasında yıllardır tartışma konusu olmuştur.
Resmin olağan yapısı ise büyük bir anakronizm problemini beraberinde getirir. Hz. İsa’nın ve havarilerinin yaşadığı tarihlerde masada oturarak yemek yemeleri mümkün değildir. Masa etrafına sandalyeler koyarak belli bir düzenekte yemek yeme çok sonraki zamanlarda yerleşmiş bir gelenektir.
Eser bir çok efsane ile beraber anılır , masa örtüsünün sağ tarafına düğüm atılmış diğer yanına atılmamış olması bile beraberinde bir çok tartışmayı gündeme getirmiştir.
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1495–1498, Boyutlar : 460 cm × 880 cm (181 in × 346 in) ,Sergi Yeri : Santa Maria delle Grazie, Milan
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1489-1490, Tip : Panel Üstü Yağlı Boya , Boyutlar : 54 cm × 39 cm (21 in × 15 in) , Sergi Yeri : Czartoryski Museum, Kraków
Dünyanın en ünlü Ressamlarından olan Leonardo da Vinci resimleri hakkında şaşırtıcı derece az şey bilinmektedir. 1481 yıllında civarında Leonardo’nun Floransada başladığı eseri tamamlayamadan Milana yola çıktığı bilinmekte. Erken dönem Leonardo çalışmalarından olan eser ahşap bir pano üzerine çalışılmış yağlı boya portresidir. Pagan ve Hristiyan sembolleri etkin olarak kullanılmıştır.
Ön planda tutulan Bakire Meryem ve çoçugu , Geometrik sanatları sıkça kullanan Leonardo tarafından keskin bir üçgen içine yerleştirilmiştir. Üçgen etrafına ise sevgiyle diz çöken insanlarçemberetik olarak konumlanmıştır. Kompozisyon üstünde algılanamasada açılar ve doğrular kusursuzdur.
Palmiye Ağacı Kutsal Meryem’i ve İsayı korumaya çalışan bir yapıda resmedilmiş olup , eski ahitte geçen ” sen palmiye kadar güçlüsün ” cümlesine de atıf yapmaktadır.
Hristiyanlık aleminde ise Palmiye Ağacı şehitleri temsil eden kutsal bir emanet sayılır. Orta çağdaki Hristiyan sembolleri ile yapılmış eserlerin bir çoğunda Hz. İsa Palmiye Ağacı ile beraber anılmıştır.
Ek olarak Palmiye Ağacı Roma’da zaferin tek simgesi olarak görülmektedir. Hristiyanlık Roma içerisinde ilk yayılmaya başladığı süreçte bir çok tepki görmüş ve insanlar tarafından kabul etmemiştir. Roma zamanla artan Hristiyan nüfusuna karşı dayanamamış ve kendisi de Hristiyanlığın en büyük temsilcisi olmuştur. Burada ki Palmiye Ağacı erken hıristiyanlık inancının Roma’ya karşı zaferini de simgelemekte.
Diğer bir ağacın harnup familyasından ( Keçiboynuzu ) olduğu sanat tarihçileri tarafından kabul görmekte. Harnup familyasından olan ve Türkiye’de bilinen ismiyle keçiboynuzu Avrupada “St.Johns Bread” olarak bilinir. Kelime manasıyla ” Yahyanın Ekmeği ” anlamındadır. Yahya peygamberin çölde geçirdiği günlerde tek besin kaynağının keçiboynuzu olduğuna inanılıyor. Harnup ağacı İsa Peygamberi vaftiz eden ” Vaftizci Yahya ” ya atıf yapmaktadır.
Harabelerin ise orta çağda bulunan ve İsa’nın doğduğu gece yıkıldığına inanılan Basilica of Maxentius’u temsil ettiği düşünülüyor .
Sağ köşede ise Leonordo kendi otoportresini çizmiştir.
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1481, Tip : Tuval Üstü Yağlı Boya , Boyutlar : 246 cm × 243 cm (97 in × 96 in) , Sergi Yeri : Uffizi, Florence
The Annnuciation Türkçe karşılığı olarak Beşaret : iyi haber anlamına gelen bir kelime olup dini kelime olarak Hz. Meryem’e Hz. İsa’nın doğumunun Hz. Cebrail ile önceden bildirilmesi hadisesine verilen isimdir.
Yaklaşık olarak 1472–1475 yılları arasında Andrea del Verrocchio ve Leonarda da Vinci’nin ortak olarak çalıştığı bir yapıttır. Verrocchio kurşun bazlı bir boya ile ağır fırça darbeleri kullandı . Leonardo’a ise hafif fırça vuruşları ve kurşunsuz boya ile arka plan ve meleğin yapımında rol almıştır.
Meleğin kanatlarının Leonardo’nun Flight of Bird çalışmalarından birebir kopyalandığına inanılıyor , bu günkü uzun kanatlı hali ise bilinmeyen bir ressam tarafında uzatılmıştır.
Melek Elinde Madonna lily ( beyaz bir zambak tutar ) , beyaz zambak Meryem’in bekaretini ve Floransa şehrini sembolize eder.
Meryem’in önündeki mermer masa Verrocchio tarafından aynı dönemde yapıla The Basilica di San Lorenzo da bulunan Piero di Cosimo de’ Medici’ Mezarına gönderme yapmaktadır.
Arka fondaki puslu ve bulanık ana hatlar arka manzaranın büyük bir mesafe olduğu izlenimini uyandırmakta.
Leonardo’nun erken dönem eseri olarak kabul gören, The Annnuciation Leonardo’nun gelişim dönemini etkilemesi bakımından oldukça önemlidir. Leonardo’nun erken dönemlerinde Verrocchio’nun figürleri, arka fonları ve kumaşlarından etkilendiğini gösterir.
Meryem’in yanındaki ev geleneksel doğrusal çizgiler Verrocchio yanında öğrendiği çizgileri yansıtır.
Leonardo’ nun izi bulunan ilk eserdir.
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1472–75, Tip : Panel Üstü Yağlı Boya , Boyutlar : 98 × 217 cm , Sergi Yeri : Uffizi
1513 yılında başlanıp 1516 yılında tamamlanan eser ceviz ağacından materyal üzerine yapılmış bir yağlı boya çalışmasıdır.
Vinci ile özdeşleşen esrarengiz gülümsemeyi bu eserde de görmek mümkündür ayrıca üstünde en çok çalıştığı konu olan el yapısı çizimleri eserinde kusursuzlaşmıştır. Göklere doğru işaret eden St. John ( Vaftizci Yahya ) vaftiz ile kurtuluşun önemini belirtmektedir.
Bu çalışma bir çok sanatçıya ilham kaynağı oldu özellikle geç rönesans ve Mannerist okulları döneminde defalarca alıntılandı.
İncil’de geçen St. John’s Gospel‘in ilk ayetlerinden esinlenerek tasarlanmıştır. ” Işık Karanlıkta Parlar ” ayetine vurgu yapar. Vurgunun netleşmesi için Baptist eserinde en dikkat çekici unsur boyama harici bir aydınlatma aracıyla aydınlatılmış gibi gözükmesidir. Alışılmış Vinci eserlerinin aksine arka fonda bir manzara resmi bulunmaması da bu sebepledir.
İnce saydam vernik katmanlar kullanılarak bulanıklık ve gölgeler için geniş bir alan ayrılmıştır.
Resmi önemli kılan diğer bir ayrıntı ise SFUMATO Tekniğinin etkin bir şekilde kullanılmasıdır. Bu teknik ile geçişler arasında görülmemiş bir estetik elde etmeyi başarmıştır.
SFUMATO : Renkler ve tonlar arasında yumuşak geçişlere imkan veren gölgeleme tekniği . İlk kez Leonardo da Vinci tarafından uygulanmıştır. Aydınlık alanlardan karanlık alanlara geçişlerde kullanılması 15. yüzyılın yapıtlarına belli bir yumuşaklık kazanmıştır.
Leonardo da Vinci’nin son çalışması olduğuna inanılır.
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : 1513-1516 , Tip : Ceviz Ahşap Üstü Yağlı Boya , Boyutlar :69 cm × 57 cm (27.2 in × 22.4 in) , Sergi Yeri : Musée du Louvre, Paris
The Virgin and Child with St. AnneSaint Anne Hristiyan ve İslam kaynaklarına göre hz. Meryemin annesi ve İsa peygamberin annanesidir. St. Anne bir çok klisenin duvarında nakşedilmiş olup The Virgin and Child with St. Anne, Floransadaki Santissima Annunziata klisesinin yüksek duvarlarını süslemek için hazırlanmıştır. Sanat tarihçileri tarafından Kutsal aile çalışmasında doruk noktası olarak kabullenildi .Raffaello’nun da esinlendiği klasik bir resim diline örnek oluşturur. Konu özgün olmamasına rağmen, sanatçının, dini bir soyağacının işleyiş biçimine yenilik getirmesi ile oldukça önemlidir. Hz. Isa’nın annesi , kendi annesi Azize Anna’nın kucağında tasvir edilmiştir. Mesih’in tanınmasını sağlayan işaret, kurbanlık paskalya kuzusudur.
Leonardo’nun üzerinde hassasiyetle durduğu eser kriterlerinin hepsini bir arada görmek mümkündür.
The Virgin , Child , Saint Anne üçlemesi klise duvarlarında sıkça işlenmesine rağmen üç kuşağın kucak kucağa oturtulmasında henüz anlaşılamamış bir giz olarak günümüze ulaşmıştır , neyi ne şekilde sembolize ettiği hala tartışma konusudur. Hristiyan inancında ve yapıldığı tarihlerde buna neden olacak kültürel veya geleneksel referans yoktur. Fakat aynı zaman periyodu içerisinde kucak kucağa resmedilmiş üç kutsal ruhun resimlerine rastlanabilir. Sanat tarihçileri bu konu üzerinde mantıklı bir yaklaşım bugün dahi sergileyememekte.
Leonardo , Azize Anna’nın yüzünde, tazeliği korumakla birlikte, iki kadın arasındaki yaş farkını yansıtmayı ihmal etmemiştir. Tarihi bir bulgu bulunmamasına karşılık St. Anne , Hz. Meryem den daha iri , Hz. Meryem ise Hz.İsa’ı doğurduğu tarihten daha genç resmedilmiştir.
Leonardo’nun eserlerinin birçoğun da görülebilecek yüze özgü etkili ve gizemli gülüş burada da üç kutsal ruhta görülmektedir.
Sanatçının eserlerine derinlik kazandırmak için sıkça kulladığı ve karmaşık yeryüzü şekillerine ilgisini yansıtan, hayallerinden esinlenerek yaptığı arka fondaki zengin dağlık manzara göz kamaştırıcıdır.
Tablo ile ilgili ilginç bir bilgi ise Sigmund Freud’un ünlü çözümlemesine kaynaklık etmesidir. (Leonardo da Vinci’nin Bir Çocukluk Anısı, 1910 ) . Meryem’in mavi giysisinin kıvrımları birleştirildiğinde ortaya belirgin bir kuş resmi çıkmakta. Kesinlikle bilinçli yapıldığı ve neyi sembolize ettiği hala anlaşılamamıştır.
Leonardo beşikteyken kendisine bir akbaba saldırmıştır . Sigmund Freud‘a göre göre Leonardo, yaşamının ilk yıllarında meydana gelen bu olay yüzünden bilinçsizce bu şekli çizmiştir.
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Yıl : Yaklaşık 1508 , Tip : Ahşap Üstü Yağlı Boya , Boyutlar : 168 cm × 112 cm (66 in × 44 in) , Sergi Yeri : Musée du Louvre, Paris
Dünyanın en ünlü portresi Mona Lisa adlı bu küçük eser hakkında şaşırtıcı derece az şey bilinmektedir. Mono Lisa ismi harici La Gioconda veya La Joconde olarak da bilinir.
1503-1504 yılları civarında floransada başlanıp 1507 yılında tamamlanan eser kavak bir pano üzerine çalışılmış yağlı boya portresidir. Hakkında çeşitli efsaneler olsada kadın yüzündeki “gizemli gülümseme” yüzyıllardır sanatçıların ve bilim adamlarının ilgisini çekmiştir. Mona Lisa’nın kaşlarının olmayışının sebebi 16. yüz yıl avrupasının modasıdır.
Kadının sol ve sağ yanındaki arkaplan eş ölçümlere sahip değildir. Bu perspektif tekniği resme batmayan bir derinlik kazandırır. Ayrıca Leonardo’nun kendi icadı olan boya karışımını kullandığı ilk eser olması sebebiylede önemlidir.
- 1516 yılında Fransa’ya gelen Leonardo, tabloyu Fransa Kralı I. Francis’e satar. Kral tabloyu Amboise’da yer alan şatosu için satın almıştır. Geçen zaman boyunca tablo sırasıyla Fontainbleau, Paris ve Versailles’ı dolaşıp nihayetinde 14. Ludwig’in koleksiyonuna dahil olmuştur.
- Fransız devrimini takiben Louvre’da sergilenmeye başlanan tabloyu Napoleon müzeden alıp yatak odasına asmıştır. Napolyon döneminin sona ermesini takiben tablo Louvre’a geri dönmüştür.
- 21 ağustos 1911 tarihinde İtalyan bir hırsız tarafından çalınan tablo, iki sene sonra Floransa’da ortaya çıkmıştır. İtalya’da bazı sergilerde yer aldıktan sonra Fransa’ya iade edilmiştir.
Sanatçı : Leonardo da Vinci , Tip : Kavak Pano Üstü Yağlı Boya , Boyut : 77 cm × 53 cm (30 in × 21 in), Sergi Yeri : Musée du Louvre, Paris
http://denizabatay.wordpress.com/eserleri/
http://denizabatay.wordpress.com/eserleri/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder